برای مفهوم مالیات تعاریف متعددی از دیدگاه‌های گوناگون ارائه شده‌ است. می‌توان در یک تعریف عام، مالیات را هزینه‌ای دانست که افراد جامعه آن را به منظور تامین هزینه‌های عمومی به دولت پرداخت می‌کنند. مالیات و انواع آن در ایران به دو دسته کلی مالیات‌های مستقیم و مالیات‌های غیرمستقیم تقسیم شده‌ است که هر کدام از این دو دسته زیرمجموعه‌های خود را دارند.

مالیات‌های مستقیم از صاحب درآمد یا دارایی اخذ می‌شود و به دو بخش مالیات بر دارایی و مالیات بر درآمد تقسیم‌بندی می‌شود. مالیات بر درآمد در واقع آن است که مودیان برای فعالیت‌های سالیانه بابت هر نوع درآمد، پس از کسر معافیت‌ها مبلغی به عنوان مالیات پرداخت می‌نمایند. مالیات بر دارایی مانند مالیات بر ارث، حق تمبر و … بر دارایی‌های یک فرد اعمال می‌شود.

مالیات‌های غیرمستقیم را می‌توان به دو بخش حقوق و عوارض گمرکی (مالیات بر صادرات و واردات) و مالیات بر ارزش افزوده تقسیم‌بندی کرد. مالیات بر ارزش افزوده مهم‌ترین منبع مالیات غیر مستقیم است که از معاملات کالاها و خدمات دریافت می‌شود و مصرف‌کننده نهایی باید این مالیات را به میزان درصدی از قیمت فروش کالا یا خدمت به هنگام پرداخت قیمت نهایی آن‌ها به فروشنده بپردازد. قانون دائمی مالیات بر ارزش افزوده ایران در خرداد ماه سال ۱۴۰۰ به تصویب مجلس شورای اسلامی ایران رسید. نرخ مالیات و عوارض ارزش ‌افزوده در حال حاضر برای تمامی مشاغل ۹ درصد است.